- Emili Marlés Romeu -

Barcelona 1973. Licenciado en Física. Doutor en teoloxía cunha tese sobre o diálogo teoloxía-ciencia. Director do proxecto "Science and Faith in Dialogue". Sacerdote da diocese de Terrassa. Licenciado en Ciencias Físicas pola Universidade de Barcelona. Doutor en teoloxía pola Pontificia Universidade Gregoriana (Roma), cunha tese sobre o diálogo teoloxía-ciencias. Profesor de cristoloxía e vicedecano da Facultat de Teologia de Catalunya, onde impartiu diversos cursos de licenza sobre o diálogo teoloxía-ciencia. Publicacións: Trindad creadora y cosmología. El diálogo teología-ciencias y el misterio da creación en escritos de I.G. Barbour e D. Edwards, Publicacións da Facultat de Teologia de Catalunya 2010. Ultimamente editou o libro Trinitat, Univers, persona. Ciencia i teologia en diàleg, Publicacións da Facultat de Teologia de Catalunya, 2013. Creador e director do primeir curso online de diálogo Ciencia e fe www.scienceandfaithbcn.com

Nesta Regueifa de Ciencia acompañará a Sánchez Dragó no bando do si.

- Fernando Savater -

Fernando Savater naceu en San Sebastián Guipúzcoa (1947). Primeiros estudos nos marianistas de la cuesta de Aldapeta. Aos trece anos a súa familia instalouse en Madrid, onde terminou o bacharelato no Colexio do Pilar. Fixo a carreira de Filosofía e Letras, especialidade de Filosofía, na Universidade Complutense de Madrid, onde se doctorou despois de varios rifirrafes académicos cunha tese sobre E.M. Cioran. En xaneiro do 69, durante o estado de excepción imposto pola ditadura, pasou un mes no cárcere de Carabanchel. Foi profesor axudante de historia da filosofía na Universidade Autónoma de Madrid, posto do que foi cesado por razóns políticas. Máis tarde foi profesor adxunto de Ética e Sociología na UNED e desde 1980 ocupou a praza de ética na Universidade do País Vasco, no campus de Zorroaga en San Sebastián. En 1984 obtivo a cátedra de ética na UPV. Desde comezos dos anos 90 foi catedrático de filosofía na Complutense de Madrid, onde se xubilou en 2008.

Escribiu máis de cincuenta obras, entre ensaios filosóficos, políticos e literarios, narracións e teatro. En 1982 gañou o Premio Nacional de Literatura, modalidade de ensaio, con "La tarea del héroe". As súas obras máis coñecidas pertencen á divulgación filosófica para mozos: "Ética para Amador", "Política para Amador", "Las preguntas da vida"... Todas elas foron traducidas a máis de vinte linguas. Recentemente publicou  "La vida eterna", ensaio sobre a crenza relixiosa hoxe en día. Quedou finalista do premio Planeta en 2002 con "El jardín de las dudas" e gañouno en 2008 coa súa novela "La hermandad de la buena suerte". Tamén conseguiu o premio Primavera 2012 con "Los invitados de la princesa". Recentemente publicou "El Traspie", unha peza teatral sobre Arthur Schopenhauer. Colaborador habitual do xornal El País e outras publicacións, dirixe actualmente a revista "Claves de razón práctiva", que fundou o seu falecido amigo Javier Pradera.  Algúns dos seus artigos obtiveron importantes galardóns, como o premio Ortega e Gasset, o César González Ruano, o Xullo Camba, o Mariano de Cavia e o Cuco Cerecedo, outorgado pola Asociación de Xornalistas Europeos. Recentemente (2012) outorgóuselle en Mexico o premio Octavio Paz, concedido pola Asociación de Amigos de Octavio Paz.

Está en posesión de varios doutoramentos honoris causa outorgados por universidades de España, Europa e América (Universidade de Alcalá, Universidade Autónoma de Madrid, Universidade Simón Bolívar de Venezuela, Universidade Autónoma de México, Universidade de Jalapa, Universidade de San Luís de Potosí, Universidade de Panamá, Universidade Paris-VIII, entre outras) así como diversas condecoracións españolas e estranxeiras, entre elas a Cruz de Isabel a Católica, a Orde do Mérito Constitucional de España, a Gran Cruz da Aguia Azteca e é Chevalier deas Arts et Lettres polo Goberno de Francia. Formou parte de varios movementos cívicos de loita contra a violencia terrorista no País Vasco, entre eles Basta ya, que obtivo o ano 2000 o Premio Sajarov á defensa dos Dereitos Humanos do Parlamento Europeo

- Emma Martínez Sánchez -

Emma Martínez-Sanchez graduouse cun Master en Bioquímica na Universidade Complutense de Madrid e en 2012 como Doutora en Bioloxía Celular na Universidade de Utrecht (Holanda). Tras un período de investigación postdoctoral na Universidade de Cambridge, Emma pasou a apoiar a investigación desde o seu posto como Encargada de Comunicación e Política Científica na Asociación Europea para a Investigación Animal (EARA).
EARA é unha asociación sen ánimo de lucro que defende o papel dos modelos animais en investigación biomédica en Europa. EARA proporciona apoio e oportunidades a centros de investigación europeos para coordinar os seus esforzos e actividades en defensa dun clima sustentable para a investigación en biomedicina. A través das súas diversas actividades, EARA persegue informar, educar e promover un debate transparente achega do uso de animais de experimentación. 

- Eze Paez -

Eze Paez é doutor en filosofía moral pola Universitat Pompeu Fabra de Barcelona, onde tamén obtivo a súa licenciatura e master en dereito.

Actualmente é Investigador FCT para o Grupo de Teoria Política do Centro de Estudos Humanísticos da Universidade do Minho (CEHUM) e membro do comité científico do UPF Centre for Animal Ethics. Con anterioridade foi profesor de teoría do dereito e filosofía moral e política na Universitat Pompeu Fabra. Tamén foi investigador visitante no Uehiro Centre for Practical Ethics da Universidade de Oxford.

Os seus intereses céntranse na ética normativa e aplicada. Escribiu previamente sobre os aspectos ontolóxicos e normativos do aborto e sobre cuestións relacionadas co mal da morte (‘Emergency Contraceptives and the Beginning of Human Animals’, en Bioethics). Así mesmo, traballa acerca das obrigacións para cos animais non humanos, en especial o deber de intervir na natureza para axudar a quen alí vive. Xunto con Catia Faria, é coautor dos dous números especiais da revista internacional Relations dedicados ao problema do sufrimento e a morte na natureza. Actualmente está interesado en diferentes problemas teóricos e aplicados de ética poboacional, en particular en como a consideración dos intereses dos outros non humanos pode afectar as decisións acerca de que seres deben existir.

Ademais da súa actividade académica, é activista en defensa dos outros animais, sendo membro da organización Ética Animal, dende onde como voceiro impartiu diversas conferencias en países de Europa e América Latina.

- Óscar Horta -

Oscar Horta é profesor na Facultade de Filosofía da Universidade de Santiago de Compostela. Ten sido investigador visitante nas universidades de Gotemburgo, Copenhague, Lisboa, La Sapienza de Roma, Abo Akademi en Finlandia, Porto e Rutgers en Estados Unidos. Foi tamén investigador na Fundación Española para a Ciencia e a Tecnoloxía. Recibiu o Premio de Ensaio Ferrater Mora 2007. Pódese ler aquí o seu curriculum completo.

A maior parte do seu traballo ten sido en ética normativa e aplicada, especialmente na cuestión da consideración moral dos animais, sobre o que ten numerosas publicacións. O seu cv está disponíbel aquí.

Así mesmo, ten estado implicado activamente na defensa dos animais desde inicios dos anos 90, e é membro fundador da Fundación Ética Animal. Leva o blog Ética más allá de la especie.

Un texto que explica a súa posición acerca da consideración moral dos animais é este: Tomándonos en serio la consideración moral de los animales: más allá del especismo y el ecologismo.

Outro texto centrado na desatención dada aos animais na investigación e a bioética é o seguinte: La desconsideración de los animales no humanos en la bioética.

Esta canle de YouTube ten algúns vídeos con conferencias e intervencións sobre a ética e os animais.

ESTÁ XUSTIFICADO O USO DE ANIMAIS EN EXPERIMENTACIÓN CIENTÍFICA? VOLVE REGUEIFAS DE CIENCIA

•  Regueifas de Ciencia é unha iniciativa da Universidade de Santiago de Compostela e está financiada pola FECYT. É un conxunto de debates con estrutura tipo Oxford que se celebran ao longo do ano 2016 na Facultade de Comunicación da USC.
•  A primeira “Regueifa” tratou o tema dos transxénicos, a segunda sobre a posibilidade dun cambio de fuso horario para España e agora volve o debate para discutir se está xustificado o uso de animais en experimentación científica. Será o mércores 21 de setembro ás 20.00h.
• O equipo a favor da experimentación animal está formado por Fernando Savater (filósofo) e Emma Sánchez (EARA, Asociación Europea para a Investiagación con Animais). O equipo en contra está formado por Óscar Horta (filósofo, profesor na Universidade de Santiago de Compostela) e Ezequiel Páez (avogado, Centre for Animal Ethics da Universidade Pompeu Fabra).

A experimentación con animais é un tema con moitas caras: científica, moral, ética... E tanto a postura a favor como en contra suscitan polémicas en moitos ámbitos. O debate de Regueifas de Ciencia discute unha vez máis un tema tan controvertido como fundamental, pola implicación que ten nas nosas vidas. A organización agarda que á saída do debate os asistentes poidan ter unha opinión informada, tras ouvir os argumentos e as reflexións das dúas partes.

A postura a favor

A experimentación con animais é unha das prácticas científicas máis polémicas, especialmente se se trata de animais de compaña, coma no caso dos cans. A comunidade científica defende estas prácticas e asegura que existen multitude de controis e normativas para garantir que se utilicen animais só naqueles casos nos que non hai alternativas. Por outra banda, destacan que estas normativas e leis avanzan cada ano cara unha maior protección dos animais, como demostra que sexa ilegal a experimentación animal con fins cosméticos, que os grandes simios non poidan ser usados para investigación ou todas as directivas europeas existentes sobre a materia.

Ademais, aseguran que os animais utilizados son moitos menos dos que o público xeral pode imaxinar. Din que non se pode facer ciencia sen eles, a lo menos mentres os ordenadores non sexan capaces de mimetizar a complexidade dun organismo. A investigación con animais, afirman, tivo un papel fundamental nos descubrementos médicos e veterinarios da últimas décadas: medicamentos, a insulina, transfusións de sangue, vacinas (polio, tuberculose, meninxite, PVH…), probas diagnósticas, cirurxías, os transplantes, próteses, o avance na supervivencia ao cancro…

A postura en contra

Por outra banda, os detractores deste sistema pregúntanse ata qué punto é lícito ou éticamente aceptable levar a cabo experimentos con animais ou se compensa o sufrimento animal a cambio do beneficio humano. Tamén se preguntan se certos experimentos son xustificables: inoculación de virus, descargas eléctricas, privación de comida, intoxicacións, aplicación de sustancias irritantes nos ollos e na pel… Moitas organizacións animalistas sosteñen que históricamente o papel dos experimentos con animais foi esaxerado e que na realidade son pouco fiables, pois a extrapolación a humanos dos resultados obtidos en animais leva a moitos erros.

Afirman que a escolla de animais para experimentar é tan arbitratia coma se se utilizasen persoas dunhas determinadas características físicas, xa que as características son irrelevantes cando se fala do dereito dun ser vivo a non sufrir e gozar da súa vida en liberdade. Asoman tamén as acusacións de que a experimentación animal representa un negocio en si mesmo.

Atopámonos ante dúas posturas claramente enfrontadas. O vindeiro mércores día 21 de setembro veremos como as partes defenden os seus argumentos.